W ramach cyklu „Wehikuł czasu” cofamy się 18. lat do lata 2007 roku. Wtedy to w kinie Kopernik grano premierowo kolejną część przygód Harrego Pottera. Trzy miesiące później w kinie został pokazany ostatni film, a ponad rok później ruszyła rozbiórka budynku kina.
Kino Kopernik wybudowane zostało w latach 1972-1975. Wraz z gruntem, na którym powstało, zajmowało powierzchnię 7,5 tys. m kw. Jego pomysłodawcą był były przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Zenon Bauer. Kino posiadało widownię na 570 miejsc, scenę i zaplecze, dzięki czemu spełniało również funkcję sali koncertowej. Przez pierwsze lata działał także bufet kawowy dla klientów kina.
Uroczyste otwarcie placówki miało miejsce we wrześniu 1975 roku premierą filmu Noce i dnie z udziałem reżysera Jerzego Antczaka. Do końca istnienia, dzięki nowoczesnej jak na ówczesne lata aparaturze (m.in. system nagłośnienia Dolby Stereo Pro Logic System), uchodziło za najnowocześniejsze kino w mieście. Zaprezentowało ponad 1500 filmowych premier. W latach 80. flagową imprezą Kopernika były coroczne Konfrontacje Filmowe, a także wymyślone później przez Arkadiusza Marcinkiewicza Wieczory Oskarowe – nocne maratony z ambitnymi filmami. Notowany z roku na rok spadek widzów, a także rozpoczęcie budowy w Gorzowie multikina Helios (w kompleksie handlowym Askana) zadecydowały o zamknięciu Kopernika. Ostatnim filmem na ekranie kina był animowany Ratatuj, pokazany 25 października 2007 roku. Rozbiórka budynku rozpoczęła się na początku 2009 roku.
Historia kina za Encyklopedią Gorzowa Kazimierza Ligockiego.
Do tematu kina Kopernik w tym dziale będziemy jeszcze wracać.
A teraz przenosimy się do wspomnianego już piątku, 27 lipca 2007 roku:










